Inhoud

Vaals (in de eigen streektaal Vols genaamd) is een plaats en gemeente in het zuidoosten van de Nederlandse provincie Limburg.

Zo'n twee miljoen jaar geleden was het gebied rondom Vaals relatief vlak. Het stroomgebied van de Maas verliep toen langs de lijn Eijsden, Epen en Vijlen richting het noordoosten. Hierin kwam verandering doordat het Ardennengebied omhoog kwam. Ook Vaals en omstreken stegen ten opzichte van de Maasvallei. Hierdoor verschoof de Maas richting Maastricht. De vele zijrivieren en beekjes slepen hun eigen dalen in het gebied, waaraan het Heuvelland zijn huidige vorm te danken heeft.

Vaals is feitelijk gelegen op de rand van een lang gelegen uitgebluste vulkaan. Aken ligt in de krater, reden dat daar thermale bronnen aanwezig zijn. Onder Vaals en omgeving bevindt zich het zogenaamde Vaalser Groenzand. Dit is een afzetting van een vroegere zee, bestaande uit glauconiet- en kleihoudend zand die zo compact zijn, dat het grondwater niet kan wegzinken of bovenkomen. Op plaatsen, waar deze laag wordt onderbroken, ontstaan bronnen. Deze bronnen voeden de Zieversbeek en de Selzerbeek. Andere beken in de gemeente zijn de Hermansbeek, Harleserbeek, Lombergbeek, Hermensbeek, Berversbergbeek en de Cottesserbeek.

Het dorp Vaals ligt in het dal tussen de Sneeuwberg in het noorden en de Vaalserberg in het zuiden. De Sneeuwberg (Duits: Schneeberg) dankt zijn naam aan de kalkgrond welke in de zomer een opvallend lichte kleur heeft in vergelijking met de omringende gronden. Ook de meeste andere kernen in de gemeente liggen in het dal. Een uitzondering vormt Vijlen, dat zich het hoogstgelegen dorp van Nederland mag noemen. In de gemeente Vaals ligt het hoogste punt (van het vasteland) van Nederland, de Vaalserberg (vroeger Hubertusberg). De top van de Vaalserberg, waar zich ook het Drielandenpunt bevindt, ligt op 322,5 meter NAP.

Vaals ligt direct aan de Rijksgrens van Nederland, ten westen van Aken. Vaals is bijna vastgegroeid aan de Duitse stad en kan om die reden gezien worden als een Nederlandse voorstad van Aken. Ten zuiden van Vaals, in België, ligt het dorp Gemmenich dat tot de Waalse gemeente Blieberg (Frans: Plombières) behoort. De gemeente Vaals behoort met Sittard-Geleen, Echt-Susteren en Gulpen-Wittem tot de vier Nederlandse gemeenten die zowel aan Duitsland als aan België grenzen. De vooruitgeschoven, perifere ligging van Vaals - en Zuid-Limburg in het algemeen - wordt gesymboliseerd met de term "balkon van Europa".

De gemeente Vaals heeft iets minder dan 10.000 inwoners, een getal dat al enige jaren dalende is door een laag geboortecijfer, gecombineerd met een hoog sterftecijfer en een negatief migratiesaldo. Hierdoor kampt de gemeente met een toenemend aantal problemen, samenhangend met vergrijzing en bevolkingskrimp. Tussen 1999 en 2009 was Vaals zelfs de gemeente met de grootste procentuele krimp in Nederland (ruim 10 %).

Naast deze vier kernen bevinden zich in de gemeente negen gehuchten en buurtschappen, die alle minder dan 200 inwoners hebben: Camerig, Cottessen, Harles, Mamelis, Melleschet, Raren, Rott en Wolfhaag.

Als gevolg van het feit dat Vaals een buurgemeente is van het Duitse Aken, heeft 26% van de inwoners van Vaals de Duitse nationaliteit.

Het grondgebied van de gemeente Vaals is al heel lang bewoond. In de Vijlenerbossen zijn ca 7000 jaar oude grafheuvels gevonden uit de tijd van de Bandkeramiekcultuur (zie Grafheuvels Vijlenerbos). Bij Lemiers zijn de resten van een Romeinse villa opgegraven (zie Romeinse villa Lemiers).

Vaals wordt voor het eerst in de schriftelijke bronnen genoemd in 1041. De plaats heette destijds Vals of Vallis, wat dal betekent. De naam komt voor in een akte waarin keizer Hendrik III goederen in Holset, Lemiers, Vijlen en Mamelis schonk aan het Sint-Adelbertstift in Aken. Om deze landerijen te onderscheiden van andere bezittingen in Aken, werd gesproken van de landerijen "op de berg" (Laurensberg?) en "in het dal" (in Vallis). In die tijd lag het centrum van de huidige gemeente Vaals niet in de plaats Vaals, maar in het dorpje Holset, waar tevens de hoge rechtbank gevestigd was. Van de lagere rechtbanken in Vaalsbroek, Vijlen en Einrade kon men in Holset in hoger beroep gaan.

Vaals was gelegen aan de van oorsprong Romeinse heerbaan van Aken naar Maastricht en de eveneens zeer oude weg van Rolduc naar Moresnet. In de middeleeuwen lag Vaals in het land van 's Hertogenrade, dat bestuurd werd vanuit de burcht Rode in Herzogenrath. Later ging het, samen met het hertogdom Limburg, het graafschap Dalhem en het land van Valkenburg deel uitmaken van de landen van Overmaas van het hertogdom Brabant, dat nog weer later onderdeel werd van de Bourgondische Nederlanden. In het oosten grensde Vaals aan de rijksstad Aken, waar de landsgrenzen werden gemarkeerd door middel van grensstenen en een landweer (of landgraaf). Van de 94 grensstenen, voorzien van de rijks-Duitse adelaar, zijn er thans nog een 20-tal over, waarvan de oudste uit 1386 dateert. De landweer, een 70 km lange greppel, werd in 1419 gegraven om het Rijk van Aken te beschermen tegen de Bourgondische expansiedrift.

In de strijd tegen de Spanjaarden trokken de troepen van Willem van Oranje in 1568 door Vaals en plunderden de dorpskerk. Ook na de Vrede van Munster bleef de staatkundige positie van Vaals nog enige tijd onduidelijk. Bij het Partagetractaat van 1661 werd Vaals aan de Republiek der Verenigde Nederlanden toegewezen. Het werd bestuurd als deel van de Generaliteitslanden. Door het ontwikkelen van een Staatse machtsbasis in de regio werd de kiem gelegd voor de latere indeling van Zuid-Limburg bij Nederland.

In de 18e eeuw vestigden zich gegoede burgers uit Aken in Vaals, vaak vanwege de relatieve godsdienstvrijheid die ze als Lutheranen genoten in het Staatse Vaals. De inwijkelingen zorgden ervoor dat in Vaals de textielindustrie tot bloei kwam en het een welvarende industrieplaats werd. Eén van deze fabrikanten was Johann Arnold von Clermont, die zich in 1761 vanuit Aken hier vestigde en er een lakenfabriek oprichtte met afnemers in Pruisen, Oostenrijk, Frankrijk, Polen en Rusland. Een groot aantal monumentale gebouwen in Vaals dateren uit deze tijd.

In 1803 bezocht Napoleon Bonaparte met zijn gemalin Josephine de Beauharnais Vaals en omstreken en bracht de nacht door in het buitenverblijf Kasteel Bloemendal van de familie Von Clermont. Tijdens het Congres van Wenen in 1813 werd Aken (en het Duitse Rijnland) bij Pruisen ingedeeld, en Vaals (met een deel van Limburg) bij het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. Officieus werd Vaals pas in 1815 door toenmalig gouverneur Sack in bezit genomen. Vaals moest zich vanaf dat moment op 'Holland' gaan oriënteren en voortaan alle ambtelijke correspondentie in het Nederlands voeren.

Na de onafhankelijksverklaring van België in 1830, behoorde Vaals van 1830 tot 1839 officieel bij het koninkrijk België. Van 1839 tot 1919 was er in het Vaalser Preusbos sprake van een viergrenzenpunt met de grenzen van Pruisen, Nederland, België en Neutraal Moresnet. Hoewel zo genoemd, was er geen echt vierlandenpunt, omdat Neutraal Moresnet geen staat was. In Vaals herinnert de straatnaam Viergrenzenweg aan deze merkwaardige situatie. Nadat Duitsland de Eerste Wereldoorlog verloor, kwam in 1919 Neutraal Moresnet bij het koninkrijk België, zodat het 'vierlandenpunt' een drielandenpunt werd. Bij het officiële staatkundige drielandenpunt werden omstreeks deze tijd in het belang van het toerisme de grenzen tussen België, Duitsland en Nederland visueel herkenbaar gemaakt (zie Drielandenpunt Vaals).

Door toenemende concurrentie en door politieke afsluiting van het Duitse en Belgische achterland liep de industrie vanaf 1840 sterk terug in Vaals. Van een welvarende industrieplaats werd Vaals in die jaren meer een ontspanningsoord voor Akenaren, dat enigszins berucht werd door de vele speelbanken. Er werd gesproken van het "Vaalser Paradies". Na een felle discussie in de gemeenteraad werd het kansspel in 1907 verboden en moesten de casino's sluiten. Om de industrie en het toerisme weer op gang te brengen, werd in 1922 het eerste trajekt van de tramlijn Maastricht-Vaals geopend tussen Wijlre en Vaals. In 1924 werd deze doorgetrokken naar Maastricht.

Voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog waren de grenzen dicht en raakte Vaals door zijn ligging geïsoleerd. Na de oorlog bloeide de handel weer op. Duitsers kwamen in deze periode veelvuldig naar Vaals om te winkelen, de zogenaamde "Butterfahrten". Ook de smokkelhandel over de grenzen van en naar België en Duitsland was tientallen jaren lang lucratief. Vaalsenaren werden ook wel Grensülle ("grensuilen") genoemd. Dit omdat men net als uilen 's nachts op pad ging om zijn kostje te vergaren met smokkelen.

Veel Vaalsenaren vonden in de naoorlogse periode werk in Aken en omgeving. Vandaag de dag is Vaals een typische forensengemeente, die zowel economisch als cultureel sterk verbonden is met de naburige Domstad.

Het dialect van Vaals, het zogenaamde Völser plat, behoort tot de dialecten die het sterkst van het standaard-Nederlands afwijken. Omdat Vaals ten zuiden van de Benrather Linie ligt, gaat het hier in feite om een Middelduits dialect. Het Völser plat wordt, samen met onder meer het Keuls, door taalkundigen ingedeeld bij de Ripuarische streektalen en is in feit dus ook geen Limburgs (hoewel men dat lokaal wel zo voelt). Andere dialecten in Nederlands-Limburg die tot deze taalvariant behoren zijn het Simpelvelds, het Bocholts, het Lemiers en het Kerkraads. Deze dialecten zijn alle nauw verwant aan het Duits. Het is dan ook begrijpelijk dat in Zuidoost-Limburg het Hoogduits eeuwenlang, tot aan de Tweede Wereldoorlog, de rol van cultuurtaal had.

Opvallende verschillen met andere Limburgse dialecten zijn de vervanging van -k door -ch, t- door ts- en, zeer kenmerkend, de verandering van g- in j-. Een voorbeeldstukje in Völser plat: "De oppervlakte bedriesjt 23.9 vierkante kilometer. I Vols bevinge ziesj versjiedene dele zowie doa zunt: d'r Blommedaal en 't Kirresjdaal (Van Clermontplein). Op de letste plaatsj entsjpringet vruier 'n baach, nämlisj de Gau. Binne de jrenze van de jemingde Vols liet d'r Völserberresj, dat is 'ne hujel daeë 322 meter hoëg is ('t hoeëgste punt va Nederland) en woa ooch drei länder tsezame komme. Nämliesj 't Belsj, Duutsjland en natuurlisj 't Hollendsj".

Hoewel het Nederlands al sinds 1814 de officiële taal is in Vaals, nam het Duits lange tijd een voorname positie in. Tot de Eerste Wereldoorlog werd er in de Vaalser kerken Duits gesproken en las men voornamelijk Duitstalige kranten. Door de aanwezigheid van een grote groep inwoners met de Duitse nationaliteit en door de economische banden tussen Vaals en Aken, is de positie van het Duits nog steeds sterk.

De gemeente Vaals is zeer rijk aan natuurschoon. Het heuvelachtige gebied tussen Vaals en Gulpen werd in 2005 door de Stichting Natuur & Milieu uitgekozen als mooiste landschap van Nederland, bekroond met 5 sterren. In 2011 kreeg Vaals de kwalificatie Cittaslow-gemeente, een internationaal keurmerk voor gemeenten op het gebied van landschap, milieu, leefomgeving, infrastructuur, cultuurhistorie, streekproducten, gastvrijheid en behoud van identiteit.

Het Vijlenerbos is een hoog gelegen bos met een hoge natuurwaarde en een belangrijk recreatiegebied in Zuid-Limburg. In het bos bevinden zich enkele tumuli die duizenden jaren oud zijn (Grafheuvels Vijlenerbos en Grafheuvel Vaalserberg). Het Bokkebosje is een markant uitzichtspunt nabij de Vaalserberg. In de gemeente zijn een groot aantal fiets- en wandelroutes uitgezet. Voor vakantiegangers is de ANWB-Mergellandroute een geliefde route door het Limburgse Heuvelland met een lengte van ca 110 kilometer voor automobilisten en motorrijders, of ca 125 kilometer voor fietsers.

Een groot deel van de beroepsbevolking in de gemeente Vaals werkt over de grens in het naburige Aken. In de landelijke gebieden zorgen de landbouw en natuurbeheer voor enige werkgelegenheid. De dorpskern van Vaals is een belangrijk winkelgebied, alhoewel het aantal Duitse klanten, dat in de jaren 1950-70 een piek bereikte, sterk is afgenomen. Om het centrum aantrekkelijker te maken, is door de architect Jo Coenen een masterplan ontwikkeld, dat vanaf 2010 in uitvoering is. Daarnaast is het toerisme een belangrijke factor in de lokale economie met onder andere diverse hotels, kampeerterreinen, een groot Landal GreenParks vakantiepark en diverse toeristische voorzieningen rondom het Drielandenpunt Vaals. Een aantal evenementen spelen op het toerisme in, waaronder Kunstroute Vaals en Kunstmaand Vaals.

Het gemiddeld inkomen in de gemeente bedroeg volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek in 2006 ? 11.700 per inwoner, lager dan het Nederlands gemiddelde en lager dan de buurgemeenten Gulpen-Wittem en Simpelveld. Het aantal WW-uitkeringen in 2007 bedroeg 29 per 1000 inwoners. De gemeente Vaals scoort al jaren zeer laag in de door het CBS en het Sociaal en Cultureel Planbureau gepubliceerde lijst van armste gemeenten van Nederland. In 2009 stond de gemeente Vaals, na Amsterdam, op de tweede plaats van deze 'armoedeladder'. In 2013 stond de gemeente op de vijfde plaats en zou - volgens het onderzoek - 13,7 % van de Vaalser huishoudens (bijna één op de zeven) onder de armoedegrens leven. Na een aanvullend onderzoek van de regionale krant Dagblad De Limburger bleek dat bij de berekeningen het inkomen van de inwoners die in Duitsland werken (ongeveer een kwart van de Vaalser beroepsbevolking) niet was meegenomen, aangezien deze geen belasting afdragen in Nederland. Het echte gemiddelde inkomen in Vaals ligt om die reden een stuk hoger dan aangegeven. Dat de CBS-cijfers niet kloppen zou ook blijken uit het stabiele aantal bijstandsgerechtigden in Vaals (301) en de relatief lage instroom in de WW.[2]